Daar haalde hij zijn diploma en ging hij biologie studeren in Groningen vanwege zijn grote liefde voor de natuur, wat later vaak terugkomt in zijn voorstellingen. Toch wilde Jochem sinds hij klein was liever komiek worden en doet daarom in 1997 mee aan het beroemde Groninger Studenten Cabaret Festival. Met zijn voorstelling “Geen Gemyer” won hij meteen de eerste prijs. Door deze overwinning en erkenning van zijn talent, stopt Jochem met zijn studie en gaat zich volledig concentreren op het theater.

Zijn eerste avondvullende show kwam al een jaar later uit en was getiteld “Gegabber” en hij reisde daarmee twee jaar het land door. Zijn grote doorbraak kwam echter met de voorstelling "Adéhadé". Daarin vertelt Jochem dat hij ADHD heeft en legt op grappige manier uit hoe dat zijn leven beïnvloedt. Als kleuter kon hij het niet laten om de blokkentorens van andere kinderen omver te schoppen. Op Moederdag maakte hij zijn moeder altijd wakker met een enthousiast en druk liedje, wat zijn moeder niet altijd even leuk vond. Om zichzelf in toom te houden, heeft hij een flitspaal op het podium die hem 'flitst' als hij te snel gaat. Want zelfs de pauzes van zijn eigen show vindt hij te lang duren.

Ondanks dat Jochem het heel druk heeft, heeft hij samen met zijn partner Marloes Nova de Stichting Wakker Worden Wakker Worden opgericht om de ziekte narcolepsie bekendheid te geven en te bestrijden. Hun dochter heeft dit namelijk. Deze ziekte veroorzaakt een storing in het gebied van je hersenen wat over slaap gaat. Hierdoor kan het voorkomen dat je plotseling in slaap valt, of dat je heel erg moe bent terwijl je ontzettend goed hebt geslapen.