Aan het begin van de 20^e eeuw leefde er een leerkracht die ontzettend veel heeft betekend voor het Nederlandse basisonderwijs. Zijn naam was Theo Thijssen en naast leerkracht was hij schrijver en politicus.

 Theo was een gepassioneerde leerkracht, maar maakte zich ook vaak zorgen over het onderwijs. Daarom werd hij in 1921 bestuurder van de Bond van de Nederlandsche Onderwijzers. Dit was een vakbond die zich inzette voor leerkrachten en leerlingen. Deze vakbond bestaat nog steeds en heet nu de Algemene Onderwijsbond. Theo Thijssen had een aantal punten waar hij heel hard voor streed. Ten eerste was de positie van de leerkracht heel erg belangrijk voor hem. Directeuren, mensen die lesmethodes maakten en de overheid moesten zich minder bemoeien met het vak van de leraar. Hij was ervan overtuigd dat een goede leerkracht de expert is en dat zij het beste weten wat leerlingen nodig hebben.
Ten tweede was kansengelijkheid voor Theo van groot belang. Het onderwijs van die tijd was gericht op kinderen uit rijke gezinnen. Kinderen uit arbeidsgezinnen konden nauwelijks meekomen. Verder kon hij het niet geloven dat arme kinderen klompen kregen van de gemeente om naar school te kunnen lopen. Theo zei hierover: "Een echte Amsterdammer draagt géén klompen!"

De onafhankelijkheid van leerkrachten en kansengelijkheid voor leerlingen zijn, honderd jaar later, nog steeds belangrijke punten waar veel leerkrachten voor strijden.